“Havasına, parasına, kızına”

Herkes yaşadığı kenti sever mi? Ya da sevmek zorunda mı? Bilemiyorum. Bildiğim bir şey varsa o da yaşadığım kenti sevdiğim. Seviyorum İzmir’i. Buradan farklı bir yerde yaşamak düşüncesi pek cazip gelmiyor bana. İş olanaklarının (kendi mesleğim açısından) kısıtlı, hatta yok denecek düzeyde olmasına rağmen yine de kopamıyorum İzmir’den. 

Bu kentte doğmadım. İlk çocukluk yıllarım burada geçmedi. Ama neredeyse çeyrek asırdır yaşadığım İzmir’in artık ‘memleketim’ olduğunu hissediyorum.